Yaşlandıqca nifrət niyə artır?
Yaşlandıqca kiminləsə dostluq etmək bizim üçün çətinləşir. Amma əvvəllər necə olduğunu xatırlayın: hara getsək, hər yerdə yeni tanışlar, dostlar qazanır və onların həyatımızda əbədi qalacağına inanırdıq. Ancaq zaman və yaş hər şeyi dəyişdi. Kimisi bizim əmanətimizə xəyanət etdi, kimisi qəlbimizi qırdı, kimisi sadəcə getdi və ya biz onları geridə qoyduq.onsuz həyatlarını təsəvvür edə bilmədiklərinin hamısı.Çünki yaşlanıqca bəyənmədiyimiz şeylərə artıq dözmək istəmirik.
Biz gənc olanda sadəcə mümkün qədər çox dostumuz olmasını istəyirik. Başqalarının bizim haqqımızda nə düşündüyündən çox narahat oluruq. Biz hamını razı salmaq üçün çox şey edirik. Bu, tez-tez «toksik» dostluqlara səbəb olur.
Ancaq daha yetkinləşdikcə, həqiqətən pis dostlara dözmək istəmirik. Dostluğu saxlamaq istəyirsən? Əlvida! Doğru insan ola bilməz? Əlvida! Artıq belə cəfəngiyatlara vaxtımız yoxdur. Özünü qorxunc və hətta tənha hiss etdiyin biri ilə olmaqdansa, tək qalmaq daha yaxşıdır.Bəli, indi bizim prioritetlərimizdə dostluq üçün yeni tanışlıqlar yoxdur. İnsanların nə ola biləcəyini artıq bilirik. Və biz artıq bununla məşğul olmaq istəmirik.
Bəli, biz mehriban, nəzakətli qalırıq. İnsanlarla ünsiyyət qururuq, dincəlirik, amma onları ürəyimizə buraxmırıq. Biz onlara sirr demirik. Biz həssas olmuruq.
Yaşlandıqca yeni dostlar qazanmağa maraq göstərmirik. Biz bunu əvvəllər də yaşadıq və bunun sonu yaxşı olmadı. yaşlandıqca insanlara daha az güvənirik. Uşaq olaraq hər kəsin bizim üçün ən yaxşısını istədiyinə inanırıq, insanlara bütün qəlbimizlə güvənirik.Ancaq sonradan həqiqəti görməyə başlayırıq: hər kəs yalnız özünü düşünür və heç kim səninlə maraqlanmır.yaşlandıqca kimisə özümüzdən üstün tutmaq istəmirik.
Başqaları haqqında düşünməyi dayandırıb özünüzü sevməyə başlayanda dəyişiklik başlayır. Başqalarını razı salmağa çalışmağı dayandırıb, özünüzü razı salmağa başlayırsınız. Bu zaman dostluq tez-tez sona çatır. insanların sizdən istifadə etməsinə icazə vermədiyiniz zaman, insanların çoxu artıq sizi faydalı görmür.
Yaşlandıqca həqiqi dostlar axtarmağımız da bir o qədər azdır. Bunun əvəzinə özümüzü təkmilləşdirməyə başlayırıq. Dostlar ayrıla bilər. Ancaq siz heç vaxt özünüzü tərk edə bilməyəcəksiniz.